Havana
- Viñales - Trinidad - Santi Spiritus - Camaguey
- Santiago de Cuba Guantanamo - Baracoa - Holguin
- Santa Clara - Cienfuegos - Varadero - Havana
|
Als
voorbereiding op de wereldreis die we in 2004 zouden gaan
maken, hebben we redelijk impulsief besloten om in de zomer
alvast Cuba te bezoeken. Cuba ligt niet helemaal lekker
in de route als je in Azië, Australië of Nieuw-Zeeland zit.
Allebei nog lekker doorgewerkt tot vlak voor deze trip,
dus echt uitgerust op reis gingen...
Havana
Na
een lange reis aangekomen bij ons hotelletje in Havana.
Een wat shabby buurt met weinig verlichting en veel volk
op straat. Een wat norse man achter de balie en een bordje
dat er tijdelijk geen warm water was (volgens de Lonely
Planet is het er nooit trouwens). 's Ochtends werden we
telkens al vroeg gewekt door de vele geluiden op straat
(het meest irritante geluid was wel de buurthaan). Opvallend
was de bedrijvigheid: iemand die zijn auto (vaak prachtige,
oude auto's) aan het repareren is, mensen die op het balkon
hun tanden poetsen, mensen die aan de kant van de weg gewoon
zitten te zitten, fietstaxi's die af en aan rijden en ga
zo maar door!
In de dagen dat we in Havana zijn geweest, hebben we de
hele stad meerdere keren doorkruist omdat er zoveel te zien
bleek. Onder andere het Capitolio (gemaakt naar voorbeeld
van het Amerikaanse Witte Huis in Washington), de Universiteit
van Havana (was helaas gesloten), het Plaza de la Revolucion
(waar een groot monument van José Marti staat) en het kerkhof
van Havana (Necropolis Cristobal Colon, waar meer dan één
miljoen mensen liggen begraven) bezocht. Nog gesproken met
een oudere man die de wacht hield bij een monument voor
alle gevallenen en veteranen van de oorlog van onafhankelijkheid.
Erg interessant gesprek (had 32 jaar over alle zeeën gevaren)
en hij sprak erg verstaanbaar Spaans! Hij liet ons ook nog
wat botten zien die daar tijdelijk in een kistje lagen!
Daarnaast een bezoek gebracht aan de forten, El Morro en
La Cabaña: mooi maar bloedheet ivm het ontbreken
van enige schaduw. Nu zijn we wel wat gewend maar de hoge
vochtigheidsgraad was niet om te harden!
Ook nog naar het museum van de Revolutie geweest wat ons
een goed beeld heeft gegeven van de strijd die Castro heeft
gestreden tegen de corrupte regeringen en vooral het Batista
regime. Buiten het museum vind je de eeuwige vlam, enkele
tanks, een vliegtuig, wat jeeps en de Granma. Deze boot
is de verpersoonlijking van het verzet geworden en wordt
24 uur per dag bewaakt. Op deze boot is Castro met aanhangers
op Cuba aangekomen (Santiago de Cuba) en van daar zijn laatste
succesvolle strijd begonnen.
Al
met al hebben de eerste vier dagen in Havana ons een mooie
indruk van het land gegeven. Wat geschiedenis meegekregen
over de oorlogen, de kolonisatie, de revolutie van Fidel
en zijn huidige beleid. Hij is trouwens de langst zittende
bewindvoerder ter wereld! Havana heeft overigens, net als
alle dorpen en steden in Cuba, naast de mooie kanten ook
de wijken waar je ziet hoe de echte Cubaan leeft: vervallen
huizen, armoede, bedelaars en weinig hygiëne. Het lijkt
erop alsof het socialisme toch niet geheel werkt. De bonnenboekjes
die worden uitgedeeld zijn voldoende om, de één zegt 15
dagen, de ander zegt één week, door te komen.
Viñales
Na
Havana zijn we met een gehuurde jeep naar Viñales
gereden, hét natuurgebied van Cuba. In Pinar de Rio gezocht
naar een Casa Particulara maar niets gevonden, dus doorgereden
naar het dorpje Viñales en daar een erg vriendelijk
gezin gevonden met een mooie kamer. Leuke tijd gehad en
prima gegeten. Op de laatste dag met gids Ismaël een
pittige wandeltocht gemaakt over gladde paadjes en door
lang helmgras. Ook kennis gemaakt met de mimosa plantjes
(verlegen plantjes die dichtgaan zodra je ze aanraakt) en
een echte Cubaanse Cowboy te paard. Als je weet dat de paadjes
een halve meter breed waren, het paard ook, en Inge bang
is voor paarden kun je je voorstellen hoe snel Inge een
stuk gevonden had waar de Cowboy veilig kon passeren. De
wandeltocht was trouwens bedoeld om een mooi uitzicht te
krijgen over de zogeheten Mojotes: rotsen die volledig op
zichzelf staan. Deze zijn alleen te zien in China, Vietnam
en Viñales! Na afloop nog wat fruit gegeten bij een
boer thuis en een sigaar gerookt, Simon dan, die speciaal
voor hem was gerold.
Trinidad
De
wereldreis die we vervolgens hebben gemaakt van Viñales
naar Trinidad was rond de 600 kilometer. Alles over de snelweg
ging prima maar de ring van Havana bleek verschrikkelijk:
geen aanwijsborden of niks! En de laatste 100 kilometer
moesten we over bergpaadjes, onbekende weggetjes en begon
ook nog eens de moessonregen die 3 uur aanhield wat het
zicht niet bevorderde! Vraag niet hoe maar uiteindelijk
toch in Trinidad aangekomen... Gelukkig al snel het logeeradres
gevonden waarnaar we op zoek waren. We hadden dit adres
gekregen van een vriend van Simon die hier erg lovend over
was. Ons viel het huisje een beetje tegen maar toch besloten
te blijven. De mensen waren erg vriendelijk en wilden zich
als ware families over ons ontfermen (hetgeen uiteraard
niet hoefde maar toch). De zoon des huizes was typisch mister
Bean, maar dan de Spaanse versie!
Trinidad is een leuk dorp met veel gekleurde huisjes en
wordt door UNESCO beschermd (ook al moet er nog veel gebeuren).
Ongeveer 250 miljoen dollar gaat er jaarlijks op aan restauratiekosten!
Van de talloze musea die Trinidad rijk is, hebben we er
drie bezocht, waaronder een soort revolutiemuseum en Canterro's
huis. Dit huis was van een Duitser die zijn fortuin verkreeg
door een man te vergiftigen en diens vrouw te trouwen (hij
zou de vrouw ook nog vermoord hebben). In het museum de
La Lucha contra Bandidos zijn we de toren op gegaan. Een
smal gangetje en gammel, houten trappetje bracht ons naar
boven. Claustrofobisch om boven te komen maar wel leuk om
een goed uitzicht te krijgen over Trinidad. Net zoals in
de rest van Cuba kun je in Trinidad genieten van de vele
bandjes die de typisch Cubaanse muziek ten gehore brengen
(natuurlijk weer een cd'tje gekocht). Vlak voor Trinidad
is bij ons trouwens de diarree begonnen en vrijwel niet
meer gestopt… Het avondeten bestond vanaf toen voornamelijk
uit cola, water en brood!
Sancti
Spiritus
Na
Trinidad zijn we via Sancti Spiritus naar Camaguey gereden.
In Sancti Spiritus nog een paar uur gewandeld omdat dit
volgens onze Cubaanse mister Bean een mooi dorpje zou zijn
en dat was ook zo...
Camaguey
In
Camaguey maakten we meteen kennis met de vele hustlers die
je naar een hotel proberen te loodsen om zo commissie te
kunnen vangen. Wij hadden op een gegeven moment 5 fietsers
achter ons aan! Een begrijpelijke manier om geld te verdienen
maar daardoor wordt een kamer bij een Casa Particulara wel
duurder (hun commissie wordt bij jou kamerhuur opgeteld).
Uiteindelijk in een staatshotel geslapen waar alleen maar
Cubanen sliepen. Apart maar wel een oké hotel. Het stadje
zelf was niet zo bijzonder dus vertrokken we eerder dan
gepland naar Santiago de Cuba.
Santiago
de Cuba
Santiago
de Cuba is dé plek waar een groot deel van de historie van
Cuba ligt. Hier is Castro aan wal gegaan met het schip de
Granma. Op weg naar Santiago de Cuba kom je langs hét bedevaartsoord
van Cuba, El Cobre. Beroemd om zijn kathedraal (schitterend
gelegen) met daarin het alom aanbeden houten beeld van de
'maagd van liefdadigheid'. Dit beeld werd al in 1606, drijvend
op zee, gevonden door enkele vissers. In deze kathedraal
is ook de paus op bezoek geweest.
Er was ons gezegd dat Santiago de Cuba (en eigenlijk het
gehele gebied) wat crimineler was dan het westen maar daar
hebben we niet veel van gemerkt. Via deLonely Planet hebben
we een kleine Casa Particulara gevonden waar we een prima
kamer hadden bij een jong stel. Stiekem de was ophangen
aan het door ons zelf meegenomen waslijntje ging helaas
niet door. 'Moeders de vrouw' had daar haar eigen plekje
voor! Heel leuk nog met het paar gesproken over wat het
nu kost om een Casa te hebben en hoeveel er afgedragen moet
worden aan de regering. Het bleek dat zij per maand $100
moeten afdragen en ook aan het eind van het jaar nog eens
een bedrag voor elke persoon die daar heeft overnacht. Santiago
de Cuba zelf is een prachtige stad met veel bezienswaardigheden.
Eén minpuntje: het was hier nog warmer dan in de rest van
Cuba!
Guantanamo
Vervolgens
naar Baracoa vertrokken. We reisden via Guantanamo (bekend
om de US naval base die daar is gesitueerd) en aldaar verliep
de trip anders dan gepland. We hebben midden in de stad
namelijk een man aangereden... Een hele nare ervaring kunnen
we zeggen! Deze man, op zijn fiets, besloot op het moment
dat wij voorbij kwamen, ineens over te steken. We reden
gelukkig niet echt hard (dat kan nu eenmaal niet in Cuba)
maar konden hem toch niet ontwijken. Uit volle macht geremd
maar tevergeefs: we kregen hem vol op de motorkap en net
voor een vluchtheuvel kwamen we tot stilstand. Half Guantanamo
heeft zich vervolgens bemoeid met het voorval en één van
de omstanders heeft de man (half in shock) op een motor(!)
naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis gebracht. Een toevallig
passerende motoragent heeft verklaringen van alle omstanders
opgenomen, behalve die van ons. Gelukkig vertelden zij dat
het niet onze schuld was maar we moesten wel met hem mee
naar het ziekenhuis waar alle paspoortgegevens werden genoteerd.
Nog gevraagd of de man wel echt in orde was en daarna mochten
we weer vertrekken. In Guantanamo hadden we eigenlijk naar
de uitkijkpost willen gaan om over de US naval base te kijken,
maar dat is niet gelukt. Je bleek een pas nodig te hebben
en die had je moeten halen bij één of ander hotelletje.
Deze hadden we niet dus zijn we maar verder gereden.
Baracoa
's
Middags aangekomen in Baracoa, het eerst gestichte stadje
van Cuba. Ook een stad waar pas sinds 1963 een weg naartoe
leidt, daarvoor werd alles over zee gedaan. Het kruis van
Christopher Columbus staat nog in het kerkje. We hebben
overnacht bij een vriendelijk bejaard echtpaar dat ons bleef
volstoppen met eten. Helaas was de diarree nog niet over
dus hebben we niets binnengehouden. We hebben wat door het
stadje gewandeld en onder andere een museum bezocht, het
enige wat er was trouwens. Ook nog gesmuld van een typische,
Cubaanse lekkernij, cucurucho genaamd.
Holguin
Onze
volgende bestemming was Holguin. Vanaf Baracoa slechts 350
km maar de tocht duurde meer dan 6 uur! De weg zat vol kuilen
en gaten, en was eigenlijk geen weg te noemen. Holguin was
niet zo bijzonder, dus hadden we het na één
dag alweer gezien.
Santa
Clara
Op
weg naar Cienfuegos ook Santa Clara aangedaan om het monument
van Che Guevara te bezoeken. Che heeft zij aan zij met Castro
gestreden tijdens de revolutie en wordt gezien als een nationale
held. In één of ander dorpje hadden we nog snel een stokbrood
gekocht die we ergens onderweg wilden gaan opeten. Voordat
we het wisten zaten we echter al op de snelweg. Ach, in
Cuba kun je op de snelweg ook picknicken! We zagen aan de
linkerkant (!) een mooie boom voor wat schaduw en een greppel
om de jeep in te parkeren. De survival jeep van ons zou
het moeten houden dus Vitara in de greppel gezet. Aangezien
ons brood en rustmoment al snel werd verstoord door allerlei
rondvliegende beestjes, besloten we maar door te rijden
en in de auto ons brood op te peuzelen. Nadat we de greppel
weer uit waren gereden, begon de jeep ineens iets te veel
toeren te maken. Het leek alsof er vier banden een eigen
wil hadden en we roken heel duidelijk benzine. Aangezien
we midden in Cuba zaten zonder enige vorm van leven, zijn
we op bovengenoemde wijze dertig km doorgereden: paniek
bij Inge! Na een tijdje zagen we eindelijk een huisje (toch
handig als je voordeur aan de snelweg grenst). Een verwilderde
vrouw met een even verwilderd kind op de arm deed open.
De man des huizes, nog half slapend, liet weten dat er dichtbij
een benzinepomp was. Al wegrijdend, bleken alle klachten
plots weer verdwenen te zijn... Voor de zekerheid toch maar
even water, lucht en olie bij laten vullen.
Cienfuegos
Enkele
uurtjes later veilig en wel in Cienfuegos aangekomen, waar
we in een prachtig koloniaal huis hebben overnacht. Onze
badkamer was helemaal roze en de wc-bril was bedekt met
zacht roze spul! Het oude centrum van Cienfuegos was erg
mooi maar ook klein dus na een dag weer vertrokken.
Varadero
We
hadden nog maar een paar dagen over en die wilden we heerlijk
gaan doorbrengen aan het strand van Varadero. Daar een leuk
hotel gevonden. De volgende dag wilden we ons autootje gaan
inleveren op het vliegveld van Varadero maar bleeker te
zijn ingebroken. We wisten al dat ons autootje makkelijk
te openen was via de softtop want dit was ons ook al eens
gebeurd in Trinidad. Aangezien we niets in de auto lieten
liggen, viel er toen ook niets te halen! Deze keer hadden
de dieven echter besloten om dan maar de aansteker, de asbak
en één of ander veiligheidsklepje mee te nemen. Wij dus
naar het politiebureau om een rapport op te maken. Aangifte
gedaan en een stempel gekregen. Vervolgens wilden we even
broodjes halen aan de overkant. Tja, we stonden tegen de
rijrichting in en aan een gele stoeprand en dat werd natuurlijk
gezien door een agent. Rijbewijs moeten laten zien en het
huurcontract. Een grote, rode Cubaanse Mercedes (zijn er
niet zoveel) stond ook daar geparkeerd maar hij stond in
ieder geval in de juiste richting: wij hadden twee 'faltas'
en die ander maar één, was zijn antwoord. Simon vroeg hem
of het een 'grande falta' was en die agent, kennelijk gecharmeerd
door Simons sublieme Spaans, liet ons gelijk gaan. Wij vervolgens
die auto terugbrengen naar het vliegveld van Varadero. Komen
we er onderweg achter dat ook de binnenspiegel, het plafondlampje,
en de spiegel van de zonneklep gejat waren. Erg fijn! Dit
stond dus niet in het net opgemaakte rapport. Volgens de
'automan' was het niet erg en tot op heden is onze deposit
nog niet afgeschreven (halleluja voor internet bankieren).
Daarna toch nog 2 dagen van de zon kunnen genieten op het
mooie strand van Varadero.
Havana
Ten
slotte nog een laatste dag en nacht in Havana doorgebracht
en één van de vele sigarenfabrieken bezocht. Indrukwekkend
om te zien hoe alle sigaren, die in Nederland tientallen
euro's kosten, daar met honderden tegelijk liggen! De meer
ervaren mensen mogen de meer kostbare sigaren maken. Iedereen
krijgt betaald per sigaar en mag er ook 2 per dag mee naar
huis nemen. Ook wordt de kwaliteit van de sigaren gecontroleerd.
Dat wil in Cuba zeggen dat er een man steekproeven neemt
en de hele dag door zit te roken! Iemand anders zoekt op
kleur alle sigaren uit zodat ze met dezelfde kleur in een
doos zitten. Mooi om te zien en heerlijk om te ruiken dus
een paar dozen sigaren gekocht en vervolgens weer naar Nederland
gevlogen!
Terug
naar top
|